Bajanai-Padalgal-sivan-04

திருநாவுக்கரசு சுவாமிகள் அருளிய  சொற்றுணை வேதியன்

 

சொற்றுணை வேதியன் சோதி வானவன்
பொற்றுணைத் திருந்தடி பொருந்தக் கைதொழக்
கற்றுணைப் பூட்டிஓர் கடலில் பாய்ச்சினும்
கல் தூணை பூட்டிஓர் கடலில் பாய்ச்சினும்
நற்றுணை ஆவது நமச்சிவாயவே.
sotRuNai veethiyan soothi vaanavan
potRuNaith thirunthadi porunthak kaithozhak
katRuNaip puuttioor kadalil paayssinum
kal thuunai puuttioor kadalil paayssinum
natRuNai aavathu namachchivaayavee.
பூவினுக்கு அருங்கலம் பொங்கு தாமரை
ஆவினுக்கு அருங்கலம் அரன் அஞ்சு ஆடுதல்
கோவினுக்கு அருங்கலம் கோட்டம் இல்லது
நாவினுக்கு அருங்கலம் நமச்சிவாயவே.
puuvinukku arungkalam ponggu thaamarai
aavinukku arungkalam aran anjsu aaduthal
koovinukku arungkalam koottam illathu
naavinukku arungkalam namachchivaayavee.
விண் உற அடுக்கிய விற்கின் வெவ்வழல்
உண்ணிய புகில் அவை ஒன்றும் இல்லையாம்
பண்ணிய உலகினில் பயின்ற பாவத்தை
நண்ணிநின்று அறுப்பது நமச்சிவாயவே
viN ura adukkiya virkin vevvazhal
unniya pukil avai onum illaiyaam
panniya ulakinil payinRa paavaththai
nanni ninru aruppathu namachchivaayavee.
இடுக்கண்பட்டு இருக்கினும் இரந்து யாரையும்
விடுக்கிற் பிரான் என்று வினவுவோம் அல்லோம்
அடுக்கற்கீழ்க் கிடக்கினும் அருளில் நாம் உற்ற
நடுக்கத்தைக் கெடுப்பது   நமச்சிவாயவே.
idukkaNpattu irukkinum iranthu yaaraiyum
vidukkir piraan enru vinavuvoom alloom
adukkarkiizhk kidakkinum aruLil naam utRa
nadukkaththaik keduppathu   namachchivaayavee.
வெந்தநீர் அருங்கலம் விரதிகட்கு எலாம்
அந்தணர்க்கு அருங்கலம் அருமறை ஆறங்கம்
திங்களுக்கு அருங்கலம் திகழும் நீள்முடி
நங்களுக்கு அருங்கலம் நமச்சிவாயவே.
venthaniir arungkalam virathikatku elaam
anthanarkku arungkalam arumaaai aarangkam
thingkaLukku arungkalam thikazhum niilmudi
nangkalukku arungkalam namachchivaayavee
சலமிலன் சங்கரன் சார்ந்தவர்க்கு அலால்
நலமிலன் நாள்தொறும் நல்குவான் நலன்
குலம் இலராகிலும் குலத்திற்கு ஏற்பதோர்
நலம்மிகக் கொடுப்பது நமச்சிவாயவே.
salamilan sangkaran saarnthavarkku alaal
nalamilan naaLthorum nalguvaan nalan
kulam ilaraakilum kulaththiku yeerpathoor
nalammikak koduppathu namachchivaayavee
வீடினார் உலகினில் விழுமிய தொண்டர்கள்
கூடினார் அந்நெறி கூடிச் சென்றலும்
ஓடினேன் ஓடிச்சென்று உருவம் காண்டலும்
நாடினேன் நாடிற்று நமச்சிவாயவே.
veedinaar ulakinil vizhumiya thoNdarkaL
kuudinaar anneRi kuudich senRalum
oodineen oodich senRu uruvam kaaNdalum
naadineen naadiRRu namachchivaayavee.
இல்லக விளக்கது இருள் கெடுப்பது
சொல்லக விளக்கது சோதி உள்ளது
பல்லக விளக்கது பலரும் காண்பது
நல்லக விளக்கது   நமச்சிவாயவே.
illaka viLakkathu iruL keduppathu
sollaka viLakkathu soothi ullathu
pallaka viLakkathu palarum kaanpathu
nallaka viLakkathu   namachchivaayavee
முன்னெறி யாகிய முதல்வன் முக்கணன்
தன்னெறியே சரணாதல் திண்ணமே
அந்நெறியே சென்று அங்கு அடைந்தவர்க்கு எலாம்
நன்னெறியாவது நமச்சிவாயவே
munneRi yaakiya muthalvan mukkaNan
thanneRiyee saraNaathal thinnamee
anneRiyee senRu angku adainthavarkku elaam
nanneRiyaavathu namachsivaayavee
மாப்பிணை தழுவிய மாதுஓர் பாகத்தன்
பூப்பிணை திருந்தடி பொருந்தக் கைதொழ
நாப்பிணை தழுவிய நமச்சிவாயப் பத்தும்
ஏத்தவல்லார் தமக்கு இடுக்கண் இல்லையே
maappiNai thazhuviya maathuoor paakaththan
puuppiNai thirunthadi porunthak kaithozha
naappiNai thazhuviya namachsivaayap paththum
eeththavallaar thamakku idukkaN illaiyee

Comments are closed.