Bajanai-Padalgal-sivan-03

•     நமச்சிவாய வாழ்க!  நாதன் தாள் வாழ்க!
      இமைப் பொழுதும் என் நெஞ்சில் நீங்காதான் தாள் வாழ்க!
      கோகழி ஆண்ட குருமணி தன் தாள் வாழ்க!
      ஆகமம் ஆகிநின்று அண்ணிப்பான் தாள் வாழ்க!
      ஏகன், அநேகன், இறைவன் அடி வாழ்க!.

வேகம் கெடுத்து ஆண்ட வேந்தன் அடி வெல்க!
பிறப்பு அறுக்கும் பிஞ்ஞகன் தன் பெய் கழல்கள் வெல்க!
புறத்தார்க்குச் சேயோன் தன் பூம் கழல்கள் வெல்க!
கரம் குவிவார் உள் மகிழும் கோன் கழல்கள் வெல்க!
சிரம் குவிவார் ஓங்குவிக்கும் சீரோன் கழல் வெல்க!.

         ஈசன் அடி போற்றி! எந்தை அடி போற்றி!
         தேசன் அடி போற்றி! சிவன் சேவடி போற்றி!
         நேயத்தே நின்ற நிமலன் அடி போற்றி!
         மாயப் பிறப்பு அறுக்கும் மன்னன் அடி போற்றி!
         சீர் ஆர் பெருந்துறை நம் தேவன் அடி போற்றி!

ஆராத இன்பம் அருளும் மலை போற்றி!
சிவன், அவன் என் சிந்தையுள் நின்ற அதனால்,
அவன் அருளாலே அவன் தாள் வணங்கி,
சிந்தை மகிழ, சிவபுராணம் தன்னை,
முந்தை வினை முழுதுமோய, உரைப்பன் யான்.

         கண்ணுதலான், தன் கருணைக் கண் காட்ட, வந்தெய்தி
         எண்ணுதற்கு எட்டா எழிலார் கழல் இறைஞ்சி;
         விண் நிறைந்தும் மண் நிறைந்தும் மிக்காய், விளங்கு ஒளியாய்!
         எண் இறந்து, எல்லை இலாதானே! நின் பெரும் சீர்,
         பொல்லா வினையேன், புகழும் ஆறு ஒன்று அறியேன்;

புல் ஆகி, பூடு ஆய், புழு ஆய், மரம் ஆகி,
பல் விருகம் ஆகி, பறவை ஆய், பாம்பு ஆகி,
கல் ஆய், மனிதர் ஆய், பேய் ஆய், கணங்கள் ஆய்,
வல் அசுரர் ஆகி, முனிவர் ஆய், தேவர் ஆய்,
செல்லாஅ நின்ற இத் தாவர சங்கமத்துள்,

         எல்லாப் பிறப்பும் பிறந்து இளைத்தேன்; எம்பெருமான்!
         மெய்யே, உன் பொன் அடிகள் கண்டு, இன்று வீடு உற்றேன்;
         `உய்ய என் உள்ளத்துள் ஓங்காரம் ஆய் நின்ற
         மெய்யா! விமலா! விடைப் பாகா! வேதங்கள்
         “ஐயா” என, ஓங்கி, ஆழ்ந்து, அகன்ற, நுண்ணியனே!

வெய்யாய்! தணியாய்! இயமானன் ஆம் விமலா!
பொய் ஆயின எல்லாம் போய் அகல, வந்தருளி,
மெய்ஞ்ஞானம் ஆகி, மிளிர்கின்ற மெய்ச் சுடரே!
எஞ்ஞானம் இல்லாதேன் இன்பப் பெருமானே!
அஞ்ஞானம் தன்னை அகல்விக்கும் நல் அறிவே!

         ஆக்கம், அளவு, இறுதி, இல்லாய்! அனைத்து உலகும்
         ஆக்குவாய், காப்பாய், அழிப்பாய், அருள் தருவாய்,
         போக்குவாய், என்னைப் புகுவிப்பாய் நின் தொழும்பில்;
         நாற்றத்தின் நேரியாய்! சேயாய்! நணியானே!
                 மாற்றம், மனம், கழிய நின்ற மறையோனே!

கறந்த பால், கன்னலொடு, நெய் கலந்தால் போலச்
சிறந்து, அடியார் சிந்தனையுள் தேன் ஊறிநின்று,
பிறந்த பிறப்பு அறுக்கும் எங்கள் பெருமான்!
நிறங்கள் ஓர் ஐந்து உடையாய்! விண்ணோர்கள் ஏத்த
மறைந்து இருந்தாய், எம்பெருமான்! வல்வினையேன் தன்னை

         மறைந்திட மூடிய மாய இருளை,
         அறம், பாவம், என்னும் அரும் கயிற்றால் கட்டி,
         புறம் தோல் போர்த்து, எங்கும் புழு அழுக்கு மூடி,
         மலம் சோரும் ஒன்பது வாயில் குடிலை
         மலங்க, புலன் ஐந்தும் வஞ்சனையைச் செய்ய,

விலங்கு மனத்தால், விமலா! உனக்குக்
கலந்த அன்பு ஆகி, கசிந்து உள் உருகும்
நலம் தான் இலாத சிறியேற்கு நல்கி,                          
நிலம் தன் மேல் வந்தருளி, நீள் கழல்கள் காஅட்டி,
நாயின் கடையாய்க் கிடந்த அடியேற்கு,

தாயிற் சிறந்த தயாவான தத்துவனே!
மாசு அற்ற சோதி மலர்ந்த மலர்ச் சுடரே!
தேசனே! தேனார் அமுதே! சிவபுரனே!
பாசமாம் பற்று அறுத்து, பாரிக்கும் ஆரியனே!
நேச அருள் புரிந்து, நெஞ்சில் வஞ்சம் கெடப்

பேராது நின்ற பெரும் கருணைப் பேர் ஆறே!
ஆரா அமுதே! அளவு இலாப் பெம்மானே!
ஓராதார் உள்ளத்து ஒளிக்கும் ஒளியானே!
நீராய் உருக்கி, என் ஆர் உயிர் ஆய் நின்றானே!
இன்பமும் துன்பமும் இல்லானே! உள்ளானே!

அன்பருக்கு அன்பனே! யாவையும் ஆய், அல்லையும் ஆம்
சோதியனே! துன் இருளே! தோன்றாப் பெருமையனே!
ஆதியனே! அந்தம், நடு, ஆகி, அல்லானே!
ஈர்த்து என்னை, ஆட்கொண்ட எந்தை பெருமானே!
கூர்த்த மெய்ஞ்ஞானத்தால் கொண்டு உணர்வார் தம் கருத்தின்

நோக்கு அரிய நோக்கே! நுணுக்கு அரிய நுண் உணர்வே!
போக்கும், வரவும், புணர்வும், இலாப் புண்ணியனே!
காக்கும் எம் காவலனே! காண்பு அரிய பேர் ஒளியே!
ஆற்று இன்ப வெள்ளமே! அத்தா! மிக்காய்! நின்ற
தோற்றச் சுடர் ஒளி ஆய், சொல்லாத நுண் உணர்வு ஆய்,

மாற்றம் ஆம் வையகத்தின் வெவ்வேறே வந்து, அறிவு ஆம்
தேற்றனே! தேற்றத் தெளிவே! என் சிந்தனையுள்
ஊற்று ஆன உண்ணார் அமுதே! உடையானே!
வேற்று விகார விடக்கு உடம்பின் உள் கிடப்ப
ஆற்றேன்; “எம் ஐயா,” “அரனே! ஓ!” என்று என்று

போற்றி, புகழ்ந்திருந்து, பொய் கெட்டு, மெய் ஆனார்
மீட்டு இங்கு வந்து, வினைப் பிறவி சாராமே,
கள்ளப் புலக் குரம்பை கட்டழிக்க வல்லானே!
நள் இருளில் நட்டம் பயின்று ஆடும் நாதனே!
தில்லையுள் கூத்தனே! தென்பாண்டி நாட்டானே!

அல்லல் பிறவி அறுப்பானே! ஓ!’ என்று,
சொல்லற்கு அரியானைச் சொல்லி, திருவடிக் கீழ்ச்
சொல்லிய பாட்டின் பொருள் உணர்ந்து சொல்லுவார்
செல்வர் சிவபுரத்தின் உள்ளார் சிவன் அடிக் கீழ்,
பல்லோரும் ஏத்தப் பணிந்து.

தொல்லை இரும்பிறவி சூழும் தளை நீக்கி
அல்லல் அறுத்து ஆனந்தம் ஆக்கியதே- எல்லை
மருவா நெறி அளிக்கும் வாதவூர் எங்கோன்
திருவாசகம் என்னும் தேன்

திருசிற்றம்பலம்

        Isan aDi Pootri endhai aDi pootri
         thEsan aDi pootri Sivan chEvaDi pootri
         neeyaththE nindra nimalan aDi pootri
         mAyap   pirappu aRukkum mannan aDi pootri
         Seerar   perundhuRai nam theevan aDi pootri. 

ArAdha inbam aruLum malai pORRi
Sivan avan   yen chindhaiyuL ninRa adhanAl
avan aruLAlee avan thAL vaNangi
chindhai magizha siva purANam thannai
mundhai vinai muzhuvadhum Oya uraippan yAn.           

        kaN nudhalAn than karuNaik kaN kaatta vandhu eydhi
         ennudhaR ku yettaa   ezhilAr kazhal irainychi
         viN niRaindhum maN niRaindhum mikkAy,   viLaNgu oLiyAy,
         eN iRandhu ellai ilAdhAnE   nin perum cheer
         pollA vinaiyEn pugazum ARu ondru aRiyEn   

pull Agip pou daaip   puzhuvAi   maram Agip
pal virugam Agip paRavai yAi   pAmb Agik
kall Ai manidhar Aip   pEi Ai   kaNaNgaL Ai
val achurar Agi munivar Ai thEvar Aych
chellAa nindra ith thAvara chaNgamaththuL

         ellAp piRappum piRandhu iLaiththEn, emberumAn
         meyyE un pon aDigaL kaNDu indru veedu uttRREn
         ouyya en oullaththuL ONgAramAy nindra
         meyyaa vimalaa viDai paagA   veedhaNgaL
         aiyA ena ONgi Azhndhu agandra nuNNi yaanE

veiyAy, thaNiyAy, iyamAnan aam vimalA
poy Ayina ellAm pOy agala vandharuLi
mei njaanam Agi milir kindra meich chudaree
en-njaanam illA dhEn inbap perumAnE
anynyAnam thannai agalvikkum nal aRivE        

         Akkam aLavu iRudhi illAi , anaithu ulagum
         AkkuvAi   kAppAi   azhip pAi aruL tharuvAi
         pOkkuvAi ennaip puguvippAi   nin thozumbil
         naatrathin neeriyAi, cheeyaai, naNiyaanE
         maatram manam kazhiya nindra maraiyoonE      

karandha paal kannaloDu nei kalandhaar poolach
seranthu adiyaar chindanai ouL then ouRi nindru
pirandha pirappu arukkum yengaL perumaan
niraNkaL oor aindhu udai yAi, vinnOrgaL yeeththa
maraindhu irundhAi, emberumaan val vinaiyEn thannai

         marainthida moudiya maaya iruLai
         aram paavam yennum arum kayitraal katthi
         puram thOl poorththu yengum puzhu azhukku moudi,
         malam choorum onbathu vaayil kudilai
         malaNgap pulan aindhum vanchanaiyai cheyya,

vilaNgu manaththAl, vimalaa unakku
kalandha anbu Agik kasindhu ouL urugum
nalam thaan il-aadha siriyeerku nalgi
nilam than meel vandhu aruLi niil kazhalgal kaatti,
naayin kadaiyaai kidanthu adyaarkuth 

thaayir serandha thayaavaana thaththuvanee
maasu attra chOdhi malarndha malar chudaree
theesanee thenar amudhE sivaburaanE
paasamaam patru   aruththu paarikkum AriyanE
neesa aruL purindhu nenchil vanjam kedap

peeraadhu nindra perum karunaip peeraaRE
Araa amudhE alavilaa pem maanE
Oraadhaar ullaththu olikkum oliyaanE
niraai urukki en aaruyir Ai nindraanE
inbamum thunbamum illaanE ullaanE

anbarukku anbanE yaavaiyum Ai allaiyum Ai
JOdhiyanE thun irulE   thOndrap perumaiyanE
AdhiyanE andham nadu vaagi allaanE
iirththu yennai aatkonda yendhai perumaanE
kourththa mey njyaanaththaal kondu unarvaar tham karuththin  

nookkariya nookkE nunuk kariya nun ounarvE
pookkum varavum   punarvum ilaap punniyanE
kaakkum yen kaavalanE kaanbu ariya peer oliyE
aatru inba vellamE aththA mikkaay nindra
thootrach chudar oli aai sollaadha nun ounarvaai 

mAtram Am vaiyagaththin vev veerE vandhu arivaam
theetranE theetrath theeivE yen chindhanai ouL
outru aana unnaar amudhE udaiyaanE
veetru vigaara   vidaik ku oudambin uL kidapa
aatreen   yem aiyA aranee OO yenru yenru

pootrip pugazhn irundhu poi kettu mei aanaar
miittu ingu vandhu vinaip piravi saaramE
kallap pulak kurambai kattazhikka vallaanE
nal irul il nattam payindru aadum naadhanE
thillai ouL kouththanE then paandi naattaanE

allal piravi arup paanE O yenru
sollarku ariyaanai sollith thiruvad kizhc
solliya paattin porul ounarndhu solluvaar
selvar sivapuraththin ullaar sivan adi kizhp
palloorum yeeththap panindhu.

Thollai irumpiravi souzhum thalaineeki
Allel arutthu aanandam aakiyadhee   yellai
maruvaa   neri allikum vaadhavour yenkoon
Thiruvaasagam yennum then.

Thiruchchirambalam